توسعه پایدار گردشگری روستایی در روستای چاشم شهرستان مهدی‏شهر

مقاله حاضر با هدف توان‏سنجی و شناسایی و معرفی مشکلات گردشگری در روستای هدف گردشگری چاشم و همچنین ارائه راهکارهایی در جهت توسعه پایدار گردشگری انجام گرفته است. تاکید اصلی مقاله بر پایداری و مشارکت مردم محلی است؛ به همین جهت با استفاده از رهیافت «توسعه پایدار گردشگری و ارزیابی پیامدهای آن بر جوامع میزبان» و «رویکرد استراتژیک» که سه بعد مهم گردشگری شامل ابعاد اقتصادی، اجتماعی– فرهنگی و محیطی را مد نظر قرار می‏دهد، به بررسی توان‏ها، ضعف‏ها، فرصت‏ها و تهدیدهای گردشگری در روستای مذکور از نگاه جامعه میزبان و مسئولین پرداخته است. لذا برای انجام کار از روش‏های ارزیابی مشارکتی روستایی و مدل استراتژیک سوات استفاده شده است. یافته‏ها نشان می‏دهند جاذبه‏های طبیعی و شرایط خاص آب‏ و هوایی مهم‏ترین نقاط قوت و صعب‏العبور بودن جاده‏های اتصالی در فصل سرد، کمبود امکانات جهت اقامت گردشگران، مهاجرت روستاییان در فصل سرد به علت کمبود امکانات رفاهی و عدم سرمایه‏گذاری دولتی مهم‏ترین نقاط ضعف گردشگری روستا هستند. همچنین افزایش تمایل مردم به گذران اوقات فراغت در مناطق ییلاقی، موقعیت جغرافیایی مناسب، همجواری با دو استان سمنان و مازندران و معرفی روستا به عنوان روستای هدف گردشگری مهم‏ترین فرصت‏های خارجی و کم ‏توجهی دولت‏ در اجرا طرح‏ها و تخصیص اعتبار جهت توسعه گردشگری، رعایت نشدن اصول اکوتوریسم توسط گردشگران و آلودگی محیط و بی‏توجهی به خواست مردم بومی در برنامه‏ریزی‏ها مهم‏ترین تهدیدهای خارجی گردشگری چاشم محسوب می شوند.